ترکیبی نو از پژوهش محوری و شخصیت محوری در مستند «روزی که رفت»

ترکیبی نو از پژوهش محوری و شخصیت محوری در مستند «روزی که رفت»

ترکیبی نو از پژوهش محوری و شخصیت محوری در مستند «روزی که رفت»
۲۴ آذر ۱۳۹۸

هادی معصوم دوست، معتقد است جشنواره سینماحقیقت، محفلی برای مستندسازان است که تولیدات یک سال گذشته سینمای مستند را ببینند و جایگاه خود را در سینمای ایران پیدا کنند.

به گزارش سایت خانه مستند و به نقل از ستاد خبری سیزدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، هادی معصوم‌دوست که امسال با مستند «روزی که رفت» در جشنواره سینماحقیقت حضور دارد، درباره این اثر گفت: مستند «روزی که رفت» درباره تخریب بافت تاریخی شهر مشهد است، این فیلم به دلیل حضور همزمان تیم فیلمبرداری در مکان تخریب بافت تاریخی، پروسه زمانبری را برای ساخت پشت سرگذاشت.

وی ادامه داد: من سعی کردم برای نخستین بار ترکیبی از یک کار پژوهش محور و شخصیت محور ارائه کنم، ما در این مستند به زندگی خصوصی یک فرد می‌پردازیم و توام با آن، پروسه پژوهشی را طی می‌کنیم.

این کارگردان در پاسخ به اینکه وضعیت آثار پژوهشی را در سینمای مستند چطور ارزیابی می‌کند، گفت: من آنچه درباره مستندهای پژوهشی در ذهن دارم را در این کار تا جایی که امکان دارد انجام ندادم و از زاویه دید خاصی داستان را روایت کردم که کمتر اتفاق افتاده است، برخی فیلم‌های پژوهشی گاهی به مستندهایی مقاله گونه بدل می‌شوند که مخاطب با خود فکر می‌کند اگر مطلبی را در این باره می‌خواند آیا چیزی را از دست می‌داد؟ در واقع برای این فیلم‌ها تنها تصویرسازی صورت می‌گیرد اما به لحاظ دراماتیک، فیلمنامه‌ای برایش در نظر گرفته نمی‌شود.

معصوم‌دوست افزود: به نظرم یک طرح پژوهشی زمانی تبدیل به فیلمنامه مستند می‌شود که این پروسه را طی کند نه آنکه یک مقاله پژوهشی به گفتار متن تبدیل شود، روی فیلم خوانده شود و برایش تصویرسازی انجام شود. اما من در «روزی که رفت» سعی کردم تاثیر تخریب بافت تاریخی یک شهر را در زندگی خصوصی این آدم و گذشته خانوادگی اش بررسی کنم و شهر را به مثابه روح و روان شهروندان تلقی کردم.

این مستندساز درباره تغییرات جشنواره سیزدهم در زمینه فروش بلیت و صدور کارت، نظر خود را این طور بیان کرد: به نظرم این اتفاق، بسیار خوب است و ما هم در انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند این پیشنهاد را ارائه کردیم چون در سال‌های گذشته، شاهد شلوغی بی‌دلیل جشنواره سینماحقیقت بوده‌ایم، شلوغی که گویا قرار است بیانگر استقبال گسترده مخاطبان باشد در حالی که این استقبال، ساختگی است و بسیاری از اهالی سینمای مستند و علاقه‌مندان، امکان حضور در این رویداد را پیدا نمی‌کنند.

وی افزود: به نظرم باید یاد بگیریم برای سینمای مستند هم ارزش قائل شویم و برای تماشای فیلم‌ها هزینه کنیم، ما به عنوان خانواده سینمای مستند باید اول از خود شروع کنیم و به نظرم درآمد حاصل از فروش بلیت‌ها باید به دست تهیه‌کنندگان برسد تا شاید انگیزه‌ای در دلشان ایجاد کند.

معصوم‌دوست، ارزیابی خود از جشنواره سینماحقیقت را این طور بیان کرد: هر جشنواره‌ای خوبی و بدی‌هایی دارد، اینکه برای کسب جایزه، بین فیلمسازان رقابت به راه بیفتد اتفاق مثبتی نیست چرا که مسئله جایزه برای کارگردانان حیاتی می‌شود و نتایج داوری هم مورد قبول همه نیست. از طرف دیگر جشنواره سینماحقیقت، محفلی برای مستندسازان است که تولیدات یک سال گذشته سینمای مستند را ببینند و جایگاه خود را در سینمای ایران پیدا کنند. همه این مسایل به نگاه افراد به جشنواره بستگی دارد.

اولین نمایش مستند بلند «روزی که رفت» 20 آذر ماه روی پرده رفت و نمایش دوم آن 24 آذر در سالن 6 پردیس چارسو ساعت20 برگزار می شود.

برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه مستند بپیوندید:

آیکون کانال تلگرام خانه مستند