نگاهی به هویت شهری در مستند «روزی که رفت»/ گفت و گو با «هادی معصوم دوست» کارگردان و تهیه کننده اثر

هادی معصوم‌دوست، کارگردان و تهیه‌کننده «روزی که رفت» به ارایه توضیحاتی درباره این اثر پرداخت.

به گزارش سایت خانه مستند و به نقل از خبرگزاری پانا، هادی معصوم دوست، کارگردان و تهیه‌کننده مستند «روزی که رفت» که نامزد بخش بهترین کارگردانی و تهیه کنندگی فیلم بلند مستند در یازدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران نیز شده است، درباره این اثر گفت: این مستند درباره بافت تاریخی شهر مشهد و اطراف حرم امام رضا (ع) است که متاسفانه این بافت تخریب شده، این اتفاق به این دلیل رخ داده است که مسئولان شهری می خواستند اطراف حرم را توسعه بدهند و هتل و اتوبان بسازند. در پی این مسأله، این بافت تاریخی که در طول سالیان، بومی های محلی و مشهدی اصیل ساکن بودند، تخریب شد و ساکنان حقیقی این محلات به گوشه و کنار مشهد پراکنده شدند.

وی افزود: هویت هر شهر و هویت فردی آدم‌هایی که در آن شهر زندگی می کنند، به هم وابسته هستند؛ بنابراین وقتی ما نمودهای بیرونی خاطرات و گذشته یک شهر را از بین می بریم، آن شهر به یک شهر بی هویت تبدیل می شود. به نظرم به طور کلی مسأله هویت، مهم است؛ از همین رو همین تم هویت، تم اصلی «روزی که رفت» را با محوریت شهر ‌در بر می گیرد.

معصوم دوست بیان کرد: این مستند از زاویه دید جوانی روایت می شود که خودش در حال حاضر در شهر مشهد مشغول مرمت ساختمان های قدیمی است و از زاویه دید او قصه این شهر، روایت و یک جاهایی با خاطرات گذشته او آمیخته می شود؛ ضمن اینکه ما در «روزی که رفت» از تصاویر آرشیوی استفاده کردیم.

این کارگردان با اشاره به مراحل پژوهش این اثر توضیح داد: هدایت گواهی، کار پژوهش «روزی که رفت» را انجام داده و به عنوان شخصیت اصلی در فیلم هم حضور دارد. درواقع علاوه بر اینکه ما زندگی او را در فیلم دنبال می کنیم، می بینیم که کار پژوهشی این اثر را هم انجام داده است.

وی با اشاره به روند تخریب بافت تاریخی شهر مشهد اظهار کرد: استارت این اتفاق در شهر مشهد از سال ۷۲ با محوریت طرحی به نام طاش خورد، درواقع مسئولان وقت با یک پژوهش کارشناسی نشده تصمیم گرفتند بافت تاریخی مشهد تخریب شود و جای آن را بناهای تازه‌ای بگیرد این در حالی است میراث فرهنگی حالا بعد از چند سال عنوان کرد که این طرح اشتباه بوده است و همان سال نباید اجازه انجامش را می دادند. به هرحال این موضوع، دامنه گسترده‌ای دارد و می شود آن را از زوایای مختلف بررسی کرد. از همین رو من سعی کردم در «روزی که رفت» بخشی از این نگاه ها را تصویر کنم.

معصوم‌دوست مطرح کرد: هرچند نمونه تحقیقاتی من، شهر مشهد است اما نوع نگاه فیلم، نگاه به هویت است چراکه بخش اصلی این موضوع به گذشته و تاریخ هر شهری برمی گردد. درواقع هویت شهری، موضوعی است که قابل ارجاع به تمام شهرهایی است که اتفاق مشابه در آنها رخ می دهد.

این کارگردان با بیان اینکه «روزی که رفت» در ۵ بخش از جشن مستقل سینمای مستند ایران نامزد شده است، توضیح داد: خوشحالم که این اتفاق افتاده است. تمام بچه هایی که در این فیلم همکاری کردند برخی از مسایل مثل مسایل مالی و مشکلات را فراموش کرده بودند چون تصمیم داشتیم یک فیلم خوب بسازیم؛ بنابراین این فیلم را با دلمان ساختیم، به طوری که در زمان فیلمبرداری و مراحل فنی، این همدلی وجود داشت. بنابراین خوشحالم که در اولین حضور جشنواره ای، اتفاقات خوبی برای آن رقم خورد.

جهت اطلاع سریع از آخرین اخبار مستند، به رسانه های اجتماعی خانه مستند بپیوندید: