جریان‌های سوریه، مثل بازی «جی تی اِی» است/ گزارشی از جلسه نقد و بررسی مستند «شبیه سازی آقای زرد» در جشنواره سینما حقیقت

ماهان خمامی‌پور معتقد است جریان هایی که در سوریه اتفاق می افتد شکلی از بازی «جی تی اِی» است با این تفاوت که به صورت زنده و تنها چند صد کیلومتر آن طرف از ما رخ می‌دهد.

به گزارش سایت خانه مستند و به نقل از روابط عمومی دوازدهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت، نشست نقد و بررسی مستند «شبیه سازی آقای زرد» به کارگردانی ماهان خمامی‌پور که در اولین روز جشنواره در سالن شماره 6 روی پرده رفت؛ در بخش فیلم خبر با اجرای ناصر صفاریان پور، مستند ساز برگزار شد.

ناصر صفاریان پور با اشاره به این مطلب که مخاطبان، اصولا در رابطه با دیدن فیلم جنگی به نوعی موضعگیری دارند؛ درباره «شبیه سازی آقای زرد» گفت: این فیلم هیچ ربطی به ایدئولوژی ندارد و نوع روایتی است که از آن اثری عاشقانه ساخته و در هر جایی می توانست اتفاق بیفتد، بدون اینکه ذهن شما را به سمت اتفاق های کشور سوریه ببرد.

ماهان خمامی پور؛ کارگردان فیلم درباره داستان این فیلم گفت: «شبیه سازی آقای زرد» درباره پیرمردی است که همه زندگی اش زرد است، وسط خرابه های حلب تنها زندگی می کند و با هیچ کس حرف نمی زند و همین باعث شده تا هر کسی در شهر، یک روایت از او داشته باشد.

وی با بیان اینکه در ساخت این فیلم اول از همه آدم و اتفاق هایی که برای آنها می افتاد، برای من مهم بودند؛ گفت: مردم سوریه در جنگ اسیر شده اند و در آن شهر، انسانیت در حال مرگ است و فرای هر اتفاق و موضع گیری، حقیقت این است که آدم به دست آدمی سلاخی می شود.

خمامی پور ادامه داد: جریان هایی که در سوریه اتفاق می افتد شکلی از بازی «جی تی اِی» است با این تفاوت که به صورت زنده و تنها چند صد کیلومتر آن طرف از ما رخ می دهد.

کارگردان«شبیه سازی آقای زرد» درباره انگیزه اش از ساخت این فیلم گفت: تنها چیزی که در ساخت این فیلم برای من مهم بود؛ واداشتن افراد به فکر کردن درباره اتفاق های غیرانسانی و خشونتی بود که در جنگ رخ می دهد. حتی به همین دلیل و به عمد چند صحنه خشن فیلم را حذف نکردیم.

خمامی پور ادامه داد: من حدود 57 روز در شهرهای مختلف سوریه بودم و به حدی اتفاق های بسیار بد دیدم که قابل توصیف نیست.

کارگردان مستند «شبیه سازی آقای زرد» با اشاره به این مطلب که تمام سعی اش را انجام داده تا نگاهی جانب دارانه به موضوع نداشته باشد؛ گفت: من به سوریه به عنوان کشوری جنگ زده نگاه کردم و صرفا آنجا را شهری دیدم که در آن جنگی در حال اتفاق افتادن است. همچنین تلاش کردم همان طور که آقای زرد را شناختم به همان شکل هم او را به مخاطبم بشناسانم. مردم روایت مختلفی از او داشتند، یکی می گفت به خاطر تیم فوتبالی که دوست داشته، زرد می پوشد، دیگری می گفت جاسوس بشار اسد است، اما من داستان خودم را از او روایت کردم که اولین تصویری که به ذهن من آورد، بانوی سرخ پوش خیابان های انقلاب بود.

برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه مستند بپیوندید: