نیاز به بیننده، چالش امروز سینمای مستند/ گزارشی از جلسه نقد و بررسی مستندهای «حلب؛ سکوت جنگ» و «شبیه سازی آقای زرد»

دو مستند «حلب؛ سکوت جنگ» و «شبیه سازی آقای زرد» درخانه هنرمندان مورد نقد و بررسی قرار گرفت و یکی از مهم ترین چالش‌ها و نیازهای امروز سینمای مستند که همانا بیننده است، مورد واکاوی قرار گرفت.

به گزارش سایت خانه مستند و به نقل از ایرنا، دو فیلم مستند حلب؛ سکوت جنگ و شبیه سازی آقای زرد در راستای نمایش بهترین مستندها در تالار شهناز خانه هنرمندان با حضور سازندگان و علاقه مندان به دنیای مستند به نمایش درآمد.

در این راستا پس از اکران این دو مستند که با موضوع جنگ در سوریه و با محوریت شهر حلب ساخته شده است، کارگردانان این دو مستند با تشریح ساخت فیلم‌های خود، به سوالات حضار نیز پاسخ دادند.

در آغاز نشست نقد و بررسی این دو مستند، پدرام اکبری، کارگردان و نویسنده سینمای مستند به عنوان مجری این نشست با تشریح تاریخ دو هزار و ۷۵۰ ساله شهر حلب درباره مستند حلب؛ سکوت جنگ، گفت: این مستند دارای افکت‌های طبیعی است از جمله صدای باد، چلچله، صدای سگ و … ولی سکوت مطلق نیست اما معنا دارد، شاید فیلم ساکت است ولی سکوت بعد از جنگ را به نمایش می‌گذارد، کما اینکه بهتر بود اسم محله‌های شهر حلب زیرنویس می‌شد.

امیر اصانلو، کارگردان مستند حلب؛ سکوت جنگ نیز با اشاره به اینکه ساخت این مستند حدود یک سال زمان برد، درباره نقدی درباره این مستند که برخی آن را از جنس فیلم نمی‌دانند، گفت: اول باید مشخص کنیم که مرز بین چه چیزی فیلم است و چه چیزی فیلم نیست، مشخص شود که در ادامه پدرام اکبری – کارگردان و نویسنده سینمای مستند با تشریح تعاریف فیلم و فیلم سازی؛ مستند حلب؛ سکوت جنگ را به عنوان یک فیلم استاندارد تایید می‌کند.

کارگردان مستند حلب؛ سکوت جنگ در ادامه افزود: این مستند از جنس فیلم است و فیلم، قصه یک شهر به نام حلب پس از ۶ سال جنگ را نمایش می‌دهد و این نمایش به صورت پرسه زدن در شهر و نشان دادن نابودی‌ها است، شهری که خالی است، درحالی که درگذشته نه‌چندان دور شهر حلب پذیرای جمع کثیری از توریست‌ها بوده است. شهر حلب که زمانی چهار میلیون ساکن آن بودند هم اکنون در حدود ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد.

ادامه این نشست، نقد مستند شبیه سازی آقای زرد به کارگردانی ماهان خمامی پور بود که در شروع پدرام اکبری، کارگردان و نویسنده سینمای مستند درباره این مستند، ادامه داد: این مستند روایت یک خبرنگار درباره زندگی یک مرد با پوشش لباس‌های زرد رنگ در شهر حلب است، در این مستند، کارگردان  می‌توانست – مخاطب را با سوالات بیشتری با خود همراه کند و قابل توجه است که تهیه کننده هر دو مستند «حلب؛ سکوت جنگ» و «شبیه سازی آقای زرد» نیز مهدی مطهر است.

در ادامه این نشست نقد و بررسی، ماهان خمامی پور، کارگردان مستند شبیه سازی آقای زرد با اشاره به این که بیشترین نیاز سینمای مستند، بیننده است، گفت: در جنگ‌ها – آدم‌هایی نیز بهره می‌برند و به جز کسانی که در جنگ‌ها سلاح می‌فروشند، کسانی نیز فیلم می‌سازند و افرادی نیز عکاسی جنگ می‌کنند.

خمامی پور افزود: وقتی به حلب رفتم، هنوز مردم بین خرابه‌ها زندگی می کردند و واقعا فیلم سازی جنگ سخت است، زیرا جدا از تفاوت فرهنگ و زبان، باید مراقب خود و همراهت باشی تا جانتان به خطر نیفتاد.

وی در توضیح موضوع مستند شبیه سازی آقای زرد، خاطرنشان کرد: در آنجا با یک پیرمرد زردپوش مواجه شدم که خودش صحبت نمی کرد و مردم نیز هر کسی روایت‌های متفاوتی از علت زردپوشیدن او تعریف می کردند و من در نهایت روایت عاشق شدن او به یک دختر را پسندیدم و آن را در قالب مستند به تصویر کشیدم به مانند روایت ایرانی آن که در میدان فردوسی تهران داشتیم که در این لحظه پدرام اکبری، کارگردان و نویسنده سینمای مستند به ساخت فیلم مستند بانوی سرخ پوش اشاره می‌کند.

خمامی پور با تایید این که عنوان مستند با موضوع آن تناقض دارد زیرا هر کسی روایتی متفاوت از پیرمرد زردپوش در شهر حلب تعریف می‌کرد، گفت: من روایتی را انتخاب کردم که این آدم (پیرمرد زردپوش) زیباتر جلوه می‌کرد، ولی در ساخت این مستند به دنبال این بودم که می‌توان حتی در موضوع یک مستند نیز شک کرد.

برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه مستند بپیوندید: