روایت کارگردان فیلم «کمیته» از سختی‌ های تولید این مستند تاریخی

تهران (پانا)- تهیه‌کننده مستند کمیته می‌گوید هیچ نهاد یا ارگانی حاضر به همکاری با عوامل این مستند نشده است و درنهایت مجبور شده‌اند به‌ صورت میدانی و شفاهی به جمع‌آوری اطلاعات بپردازند.

مستند کمیته به کارگردانی عبدالحسین بدرلو با موضوع فعالیت‌های کمیته‌های انقلاب اسلامی برای اولین‌بار در چهاردهمین جشنواره سینماحقیقت رونمایی شد. کمیته انقلاب اسلامی یا کمیته‌های انقلاب اسلامی، اولین سازمان نظامی راه‌اندازی‌شده پس از وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ بود که در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ با پیام امام خمینی (ره) تأسیس و در سال ۱۳۷۰ پس از تصویب قانون تشکیل نیروی انتظامی، منحل و با ادغام سازمان آن با شهربانی و ژاندارمری، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تأسیس شد و سیر تحولی این سازمان از آغاز تا پایان در مجموعه مستند کمیته روایت می‌شود.

کارگردانی این مستند توسط عبدالحسین بدرلو صورت گرفته و تهیه‌کنندگی آن را مصطفی فتاحی بر عهده داشته است.

مصطفی فتاحی تهیه‌کننده مستند کمیته در گفت‌وگو با پانا گفت:«در پروژه «کمیته» بین کارگردان و تهیه‌کننده فاصله نبوده و عبدالحسین بدرلو کارگردان این مستند با ما همراه بود و در تمام جلساتمان حضور داشت. این مستند به واسطه پیچیدگی‌هایی که داشت به اتفاقاتی که در دهه 60 می‌افتاد می‌پرداخت به‌همین دلیل نهالی تاریخی بود که دیگر وجود خارجی نداشت و کار را سخت‌تر می‌کرد.»

او ادامه داد: «چند سالی بود که به ساخت این مستند فکر می‌کردم، باتوجه به اینکه چند عضو از خانواده بنده در کمیته بودند جذابیت این موضوع برایم چندبرابر شده بود حتی در محلی که بزرگ شده بودم که اکثر بچه‌ها پاسداران کمیته بودند. درنهایت ایده ساخت مستند کمیته به ذهن من رسید و شروع به پژوهش درباره این موضوع کردم اما متاسفانه جایی وجود نداشت تا به‌عنوان رفرنس تاریخی به آن مراجعه کنم.»

این تهیه‌کننده با اشاره به مراحل تحقیق و پژوهش مستند کمیته عنوان کرد:«برای انجام کارهای پژوهشی، فردی را به عنوان مسئول پژوهش در نظر گرفتیم اما منبعی نداشتیم. بنابراین با جاهایی که به نظر می‌رسید درباره کمیته اطلاعات دارند مانند «مرکز پژوهش و اسناد ناجا» و یک سری روزنامه‌ها و… ارتباط گرفتیم؛ به غیر از این منابع، دسترسی دیگری نداشتیم و مابقی افرادی بودند که در کمیته حضور داشتند و اطلاعات به شکل شفاهی دریافت شد اما در مجموع منبع پژوهشی کاملی که اطلاعات در اختیار ما قرار دهد وجود نداشت به همین دلیل زمان پژوهش خیلی طولانی شد؛ ما فکر می‌کردیم ظرف چند ماه کار پژوهش به اتمام می‌رسد اما این کار یک سال زمان برد و باید وارد مرحله تولید می‌شدیم.»

او افزود: «ناجا اطلاعاتی در اختیار ما نگذاشت؛ 6 ماه رفتیم و آمدیم و در نهایت به نتیجه‌ای نرسیدیم. بعدها متوجه شدیم اطلاعاتی در دسترس آنها بوده است اما در اختیار ما قرار ندادند و ما خودمان از راه‌های دیگر به آن اطلاعات رسیدیم. مرکز اسناد هم اطلاعات زیادی نداشت که در اختیار ما قرار دهد بنابراین شروع کردیم به گرفتن اطلاعات میدانی از اشخاص مختلف.»

عبدالحسین بدرلو کارگردان مستند کمیته نیز تصریح کرد: «با توجه به اینکه ما به پژوهش جان داری از تمامی زوایای کمیته رسیده بودیم اگر تمام اطلاعات را به فیلم تبدیل می‌کردیم چند ساعتی می‌شد درباره این موضوع فیلم ساخت، به همین دلیل یک سناریو در نظر گرفتیم و فقط به همان موضوع پرداختیم. سعی کردیم نگاهمان به این موضوع بی‌طرف باشد و داستان را روایت کنیم.»

این کارگردان در ادامه درباره نظر افرادی که این مستند را دیده بودند عنوان کرد: «از طیف دوستانی که این مستند را دیدند، تجمیع گفتگوی تمام آن‌ها این نکته بود که «مگر کمیته همچین کارهایی کرده است؟» برای همه سوال بود و تعجب می‌کردند. همه فکر می‌کردند کمیته گروه خشنی بوده که به زن‌ها گیر می‌داده و خوشبختانه جمع شده است. دیگر مسائل نیز پشت پرده و ناگفتنی بود، مانند یگان هوایی، قصه جمع‌آوری موارد مخدر در سطح کشور، اتفاقاتی بود که تا امروز شنیده نشده بود، اتفاقات پشت پرده دیگری به جز بحث ادغام، چندان در کمیته مطرح نیست، تمام این مسائل در مستند آمده است و درباره آن روشنگری شده است.»

او با اشاره به مهم‌ترین دستاوردی که از ساخت مستند کمیته می‌خواهد گفت: «قطعا ورای جایزه گرفتن و در جشنواره حضور داشتن، ماحصل هرکاری این است که مردم فیلم را ببینند و با آن ارتباط برقرار کنند بنابراین غایت علاقه و انتظار من این است که مردم این مستند را ببینند و نگاهشان را درباره کمیته موضوع اصلاح کنند.»

این کارگردان در پایان سخنانش با اشاره به اتفاقات تلخی که هنگام ساخت این مستند رخ داده است توضیح داد: «ازجمله اتفاقات بدی که در حین جمع‌آوری اطلاعات برای ما افتاد این بود؛ زمانی که برای گرفتن مصاحبه سراغ کسانی که در کمیته کار می‌کردند می‌رفتیم اکثرا می‌گفتند که هرگز در این سازمان نبوده‌اند. تلفن را روی ما قطع می‌کردند یا اگر با آنها قرار می‌گذاشتیم که به منزلشان برویم تا با ما مصاحبه کنند در را به رویمان باز نمی‌کردند و کل تیم مجبور می‌شدند برگردند. اما اکنون همان اتفاقات تلخ برایمان شیرین شده است.»

جهت اطلاع سریع از آخرین اخبار مستند، به رسانه های اجتماعی خانه مستند بپیوندید: