«بی گدار» روشن و شفاف، «رزم آرا» مرموز و پرچالش

«بی گدار» روشن و شفاف، «رزم آرا» مرموز و پرچالش

«بی گدار» روشن و شفاف، «رزم آرا» مرموز و پرچالش
۲۵ آذر ۱۳۹۶

سومین روز جشنواره سینما حقیقت شلوغ و پر مخاطب بود. مستندهای مهم و کارگردان های نام آشنایی در فهرست اکران روز سوم وجود داشتند که همه و همه باعث رونق بیشتر در سومین روز اکران‌ها شد.

به گزارش خانه مستند و به نقل از باشگاه خبرنگاران پویا، یازدهمین دوره از جشنواره سینما حقیقت از 19 آذر تا 26 آذر در پردیس چهارسو در حال برگزاری است. سومین روز از این جشنواره با اکران مستند‌های «کویرس، وطن کوچک من» به کارگردانی سعید صادقی، «هویدا» به کارگردانی مصطفی شوقی، «یه لقمه خواب» به کارگردانی مونا زندی حقیقی، «ارثیه‌ی پدری» به کارگردانی مهدی نقویان، «آلاله» به کارگردانی فرشاد اکتسابی، «رزم‌آرا، یک دوسیه مسکوت» به کارگردانی احسان عمادی، «قصر قند» به کارگردانی محسن اسلام‌زاده، «بی گدار» به کارگردانی علیرضا دهقان و … دنبال شد.

یکی از شلوغ‌ترین اکران‌های روز سوم جشنواره، مربوط به اکران مستند «بی‌گدار» بود. سالن شماره 5 در ساعت 20:45 میزبان علاقه‌مندانی بود که از نیم ساعت قبل برای اکران این مستند صف کشیده بودند. این مستند یکی از مستندهای محیط‌زیستی حاضر در جشنواره است که به موضوع کم آبی و اثرات پنهان آن در 20 سال آینده‌ی کشور می‌پردازد. «بی گدار» با استفاده از تصاویر زیبا و گفتگوهای روشن تلاش کرد تا این موضوع را به خوبی در ذهن مخاطب روشن نماید. مستند «بی‌گدار» توانست مخاطبان پر شمار خود را تا آخرین لحظه در سالن نگه دارد حتی آن دسته از مخاطبان که مجبور بودند بایستند یا بر روی زمین بنشینند.

ماجرای شگفت‌‌انگیز یک لقمه خواب

«یک لقمه خواب» به کارگردانی مونا زندی حقیقی، درست در ساعت 15 اکران شد زمانی که واقعا یک لقمه خواب راحت می‌چسبید! اما داستان مستند و روایت جذابش باعث شد تا مخاطبان پرشمار این فیلم مستند تا آخرین لحظه همراه ماجرای فیلم بمانند و آن را دنبال کنند.

«یک لقمه خواب» حقیقتی درباره مهاجرت ایرانی ها به آلمان را در بیان مهاجران گذشته و امروز به تصویر کشیده است. فیلم شعار ندارد و در عین حال بدون هیچ ممیزی توانسته است مخاطبش را با مهاجرت و حقیقتِ چیزی که یک ایرانی در اروپا به دنبال آن می‌گردد آشنا کند. تماشای این فیلم برای کسانی که فکر می‌کنند همه چیزشان را در ایران از دست داده‌اند و باید آن را در اروپا بازسازی کنند، قطعا موثر خواهد بود.

مقاومت پایگاه دانشگاهی که تا آخرین نفس در برابر دشمن مسلح و داعش ایستاد

یکی از فیلم‌های خوش ساخت روز سوم جشنواره را بدون شک باید مستند «کویرس، وطن کوچک من» نامید. سوژه‌ی ناب این فیلم در کنار روایت خطی آن به خوبی توانست مخاطب را جذب خود کند. کاراکتر اصلی داستان، یک سرباز است که در سال 2012 با هزار امید و آرزو وارد بهترین دانشکده هوایی سوریه می‌شود تا با تحصیل در آن جا و فارغ التحصیلی با درجه‌ی افسری بتواند زندگی خانواده‌اش را متحول کند اما انگار قرار نیست همه چیز طبق پیش‌بینی‌ها جلو برود. تنها 3 ماه پس از این ماجرا، محاصره نیروهای مسلحین آغاز شده و این پایگاه هوایی مورد محاصره قرار می‌گیرد. این محاصره سه سال و نیم ادامه پیدا می‌کند و در این ایام 1500نفر در این پایگاه آموزشی مقاومت جانانه می‌کنند و در پایان نیروهای داعش را به زانو درمی‌آورند.

استفاده از تصاویر بدیع از نیروهای خودی و دشمن و روایت روز به روز مقاومت، مخاطب را بر روی صندلی میخکوب کرد. علی نیکبخت، تصاویرهوایی و هلی‌شات این فیلم را گرفته است که تحسین همگان را در سالن نمایش به همراه داشت. این مستند برای اولین بار در جشنواره فجر سال گذشته به نمایش درآمد با این حال افرادی بودند که دوباره این فیلم را در سالن سینما تماشا کردند.

رزم آرا و کلی سوال مسکوت

مستند «رزم‌آرا، یک دوسیه مسکوت» ساخته احسان عمادی از مستندهایی بود که روز گذشته برای اولین بار در جشنواره حقیقت به روی پرده رفت. مستند همان طور که از اسمش پیداست،‌ داستان زندگی و ترور علی رزم آرا را روایت می‌کند. رزم آرا نخست وزیر شاه بود که تنها هشت ماه دوام آورد و سپس ترور شد،‌اما توسط چه کسی؟

عمادی، داستان جنایی مستندش را با همین سوال پیش می برد، حرف ها و ادعاهای متناقض اعضای جبهه ملی و فداییان اسلام و دیگر شخصیت ها، ابهامات در تاریخ ترور رزم آرا را بیشتر از گذشته می کند تا مخاطب برای یافتن سوالات متعددش همراه روایت فیلم باقی بماند؛ اما داستان مستند درست در جایی به نقطه پایانی می رسد که تازه همه چیز شروع شده است. نواب صفوی همراه با خلیل طهماسبی با کلی برهان و دلیل که لابد موجه بوده است، به دار مجازات آویخته می‌شوند درحالی که همه ابهامات درباره مصدق و جبهه ملی تنها با چند ثانیه گفتار متن به پایان می‌رسد: «آنها تبرئه شدند».

شاه، مصدق، آیت الله کاشانی، نواب صفوی و … همه از مرگ رزم آرا خوشحالند اما سر نواب و خلیل طهماسبی بالای دار می‌رود، آن هم پس از تبرئه خلیل توسط دولت مصدق و وعده تامین زندگی خوب برای او و خانواده اش. «رزم آرا، یک دوسیه مسکوت» نه تنها از تاریخ ابهام زدایی نمی‌کند بلکه با روایتی از گره‌های کور ماجرا، فضا را برای گفت‌وگوی چالشی دوباره تاریخ دانان و تاریخ دوستان باز می‌کند.

احسان عمادی این مستند را به سفارش خانه مستند انقلاب اسلامی ساخته است.

داستان ارثیه‌پدری

مستند «ارثیه‌ی پدری» به عنوان طولانی‌ترین مستند جشنواره در ساعات پایانی شب رونمایی شد. مدت زمان طولانی و اکران آن در ساعات پایانی به هیچ وجه باعث نشد که مخاطبان آن کم بشود بلکه در سالن شمار‌ه‌ی 3 جا برای نشستن وجود نداشت و فقط ایستاده می‌توانستیم کار را ببینیم. مستند ارثیه‌پدری روایتی از لحظه به لحظه‌ زندگی تا مرگ محمدرضا شاه است؛ از ماجرای سفر او به آمریکا برای یادگیری خلبانی تا خواستگاری از دختر ملکه‌ انگلیس.

در این مستند برای اولین بار تصاویر آرشیوی به نمایش گذاشته شد که کمتر دیده شده است؛ تصاویری از سفرهای شاه و ماجرای ازدواج او با فرح دیبا.

حضور وزیر راه و شهرسازی و رئیس سازمان سینمایی

از جمله اتفاقات روز سوم جشنواره می‌توان به حضور عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در پردیس چهارسو اشاره کرد. هم‌چنین محمد حیدریان رئیس سازمان سینمایی نیز همراه با او به جشنواره آمد. این دو نفر مستند «پرواز هد‌هد» به کارگردانی مصطفی رزاق کریمی را از نزدیک و در سالن شماره 5 دیدند.

برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه مستند بپیوندید:

آیکون کانال تلگرام خانه مستند

 

user
امیر ارسلان نصیری

دوست عزیز مستند بی گدار بسیار مستند قابل احترامی است لیکن نسبت دادن صف علاقمندان در جشنواره سینما حقیقت به این فیلم منصفانه نیست فیلم “زنبورک در گام مینور” یکی از جدی ترین فیلم های جشنواره بود که در یک سانس همراه با فیلم بیگدار بنمایش در آمد هر دو فیلم نیز کاندید بودند (فیلم زنبورک در گام مینور، برای بهترین تدوین و بهترین فیلم مستند بلند و بی گدار برای کارگردانی فیلم کوتاه و یهترین پزوهش)
نصیری

29 آذر 1396