روایتی از اشتغال کم توان های ذهنی در مستند «شهر زیبای من»/ گفت و گو با «عطا پناهی» تهیه کننده اثر

تهیه‌کننده مستند «شهر زیبای من» به ارایه توضیحاتی درباره این مستند پرداخت.

به گزارش سایت خانه مستند و به نقل از باشگاه خبرنگاران پویا، عطا پناهی تهیه‌کننده مستند «شهر زیبای من» به کارگردانی الهام آقالری که نامزد بهترین تهیه‌کنندگی فیلم کوتاه مستند در یازدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران هم شده است، در گفتگو با خبرنگار تسنیم گفت: «شهر زیبای من» درباره اشتغال کم توان های ذهنی است، سوژه اصلی ما با نام حامد، مردی است که ازدواج کرده اما همسرش در زمان ازدواج نمی دانسته حامد، کم توان ذهنی است؛ البته خانم آقالری پیش از این، قضیه ازدواج او را در یک مستند دیگر با نام «سرنوشت بایگانی» به تصویر کشیده بود، یعنی آن فیلم درباره ازدواج کم توان های ذهنی بود اما ما در «شهر زیبای من» به مسأله اشتغال این افراد پرداخته ایم. در این فیلم می بینیم که حامد برای درآمد روزی تنها 5 هزار تومان به سختی کار می کند. این در حالی است که ما قانونی داریم که بر اساس آن باید درصدی از کارمندان دولت را افراد کم توان ذهنی تشکیل بدهند اما این قانون رعایت نمی شود، در واقع یک خلا قانونی وجود دارد و هیچ نظارتی روی آن نیست.

وی افزود: در این مستند می بینیم که حامد برای دستیابی به اشتغال در جاهای دولتی، حتی گاهی باید خودش را کندذهن تر و ناتوان تر از آنچه که هست، نشان بدهد تا اینکه کارش راه بیفتد و نباید تلاش کند تا بهتر شود و ارتقا پیدا کند چون سیستم حاکم، حامد را به سمتی می برد که هرچه ناتوان تر باشد برایش بهتر است و این سیستم هیچ کمکی نمی کند که حامد سعی کند تا زندگی بهتری داشته باشد، ضمن اینکه در همین حین، مشکلات حامد با نظام وظیفه، بهزیستی و تامین اجتماعی دیده می شود.

پناهی بیان کرد: من خانم آقالری را به واسطه همان مستند «سرنوشت بایگانی» می شناختم که بسیار فیلم تلخ و تاثیرگذاری بود‌ که خانم آقالری حدود 8 سال برای ساخت آن زمان گذاشته بود؛ از همین رو وقتی طرح «شهر زیبای من» را به نزد من آورد از آن خوشم آمد البته من به ایشان اعتماد داشتم و از وسواس و سلیقه ایشان، باخبر؛ و مطمئن بودم «شهر زیبای من» هم یک مستند خوب از آب در می آید. وقتی می بینم در میان این همه سوژه آسان، کارگردانی به سراغ موضوعی رفته که برقراری ارتباط با آن سوژه، بسیار سخت است چه برسد به بردن دوربین به زندگی آنها، برای آن کارگردان احترام زیادی قائل می شوم از همین رو، وقتی این دقت و وسواس خانم آقالری را دیدم و متوجه شدم که پژوهش او کاملا آماده است و می داند که قرار است چه کاری انجام دهد و می خواهد به چه نکاتی در فیلمش اشاره کند که بیننده هم دریافت های خوبی از فیلم داشته باشد و هم از آن لذت ببرد، این اعتماد را به خانم آقالری کردم و سپس روی پژوهش آن وقت گذاشتیم، پس از آن من سعی کردم بهترین نیروها را برای او در نظر بگیرم.

وی عنوان کرد: تقریبا در تمام مستندها کار، تیمی است اما من وقتی اسامی نامزدها را می دیدم، متوجه شدم که فیلم های خوب و درجه یکی نامزد شده اند به طوری که اگر خودم داور بودم نمی دانستم باید به کدام مستند جایزه بدهم، چون هر کدام از فیلم ها در نوع خود خوب و کم نظیر هستند.

این تهیه‌کننده اظهار کرد: ساخت این مستند از این جهت سخت بود که عوامل ما باید در آرامش کامل در کنار کارگردان قرار می گرفتند تا آن خانواده‌ای که ما درباره آنها کار می کنیم احساس ناامنی روانی نکنند و حال خوبی داشته باشند؛ از همین رو تک تک بچه ها سعی کردند این موضوعات را رعایت کنند. خیلی وقتها در حین ساخت فیلم، عوامل، احساساتی می شدند و کنترل کردن این احساسات در حین فیلمبرداری برای آن خانواده مهم بود و مجموع این بچه ها در کنار هم نتیجه را دل‌نشین کرد.

جهت اطلاع سریع از آخرین اخبار مستند، به رسانه های اجتماعی خانه مستند بپیوندید: