آدم ها را خاکستری ببینیم!/ گزارشی از اکران مستند «زمان» در برنامه «عصرانه مستند»
آدم ها را خاکستری ببینیم!/ گزارشی از اکران مستند «زمان» در برنامه «عصرانه مستند»
کارگردان مستند «زمان»، گفت: این مستند به نوعی درباره قضاوت سخن میگوید و اینکه همیشه قضاوتها به خطا میرود، بنابراین آدم ها با ویژگیهای خوب و بد خاکستری هستند.
به گزارش سایت خانه مستند و به نقل از ایرنا، ماریا ماوتی در نمایش و نقد و بررسی مستند «زمان» که در برنامه «عصرانه مستند» خانه مهررضا برگزار شد، اظهار داشت: مساله آوارگی همیشه دغدغه ام بوده و فیلم قبلی هم درباره دخترهای ایزدی بود که در عراق بَرده بودند.
وی ادامه داد: در سال های اخیر با آغاز جنگ خاورمیانه در عراق و سوریه تعداد پناهندگان نیز رو به فزونی گذاشته و همین موضوع باعث تشدید مشکلات پناهندگان و رسیدگی به امورشان شد.
گاهی پرونده ها آنقدر طول می کشد که افراد می خواهند بعد از سال ها به کشورشان بازگردند ولی راه بازگشت ندارند.
این کارگردان و مستندساز در پاسخ به اینکه چطور شخصیت زمان را برای فیلمش انتخاب کرده است؟، گفت: با تهیه کننده این مستند، تجربه کار قبلی داشتم و زمانی که با او درباره موضوع صحبت کردم موافق بود و پژوهش را شروع کردیم.
وی افزود: البته 10 سوژه از سوی یکی از آشنایان که به ترکیه رفته به من معرفی شد که از میان این سوژه ها دو مورد؛ یکی خانومی که 10 سال در ترکیه و تنها زندگی می کرد و دیگری زمان که از خانواده اش دور شده و در ترکیه زندگی می کرد که سوژه زمان بعدا برایم جذاب تر شد.
ماوتی با بیان اینکه مهاجرت با پناهنگی فرق دارد، گفت: شخصیت زمان در این فیلم برایم بار دراماتیک داشت زیرا او در ایران زندگی متوسطی داشت ولی قصد می کند پناهنده شود پس با خانواده اش به ترکیه می رود ولی آنجا همه چیزش را از دست می دهد.
وی خاطرنشان کرد: از ابتدا تا انتهای فیلم سعی کردم درباره هیچ آدمی قضاوت نکنم زیرا همیشه قضاوت ها به خطا می رود به همین دلیل در طول فیلم حس مان نسبت به زمان یا زنش که او را ترک کرده و به کانادا رفته تغییر می کند.
به گفته وی در جایی در فیلم می بینیم که همسر زمان به او بد کرده است اما وقتی کمی جلوتر می رویم متوجه می شویم که همسر زمان هم حق دارد اما دوباره می بینیم که زمان برای دیدن بچه هایش گریه می کند و دلتنگ آنها است و در این جا زمان دوباره قهرمان قصه می شود و بعد دوباره شخصیت خاکستری پیدا می کند.
کارگردان مستند «زمان» گفت: این فیلم در واقع زندگی یک زن و شوهر در بستر مهاجرت است که قصدم از ساخت فیلم این بود که آدم ها آگاهانه جایی را برای زندگی انتخاب کنند.
در ادامه این نشست، مهدی مطهر تهیه کننده زمان نیز گفت: فیلم از یک مهاجرت شروع می شود اما در اصل یک درام خانوادگی را نشان می دهد؛ اینکه در این خانواده چه کسی راست می گوید.
وی افزود: در فیلم مشاهده می شود که آدم هایی که در ترکیه هستند قوانین درست پناهندگی را نمی دانند و از مهاجران به سختی کار می کشند و پول مناسبی هم به آنها نمی دهند و این مهاجران مجبور هستند هر چه را آنها می گویند انجام دهند زیرا اگر انجام ندهند پولی برای هزینه های زندگی شان ندارند.
این تهیه کننده یادآور شد: اصل موضوع بر حول این محور است که چه چیزی موجب شد تا آنها از کشورشان بروند اما هر چه جلوتر می رویم شاهد اتفاقات جالب تری می شویم. صحبت من با خانم ماوتی این بود که این جنس فیلم ها و قصه ها می تواند ادامه داشته باشد و به همین دلیل دست او را باز گذاشتیم.
مطهر درباره پنهان کردن دوربین در فیلم و مشخص نبودن لوکیشن نیز توضیح داد: مثل بسیاری از اتفاقات دیگر چه فرقی می کند زمانی که از ایران خارج شده ایم کجا باشیم. انتخاب خود کارگردان بوده است که بدین شکل باشد و درام فیلم بدین گونه بود که در فضای بسته باشد و به نوعی نشان دهیم که دیگر برگشتی وجود ندارد تا جایی که زمان حتی برای رفتن به شهر دیگر ترکیه دستش بسته است.
این نشست 2 ساعته با پرسش و پاسخ حضار ادامه یافت. برخی از نکاتی که در این بخش مطرح شد درباره این بود که محور این فیلم مهاجرت است یا مسایل خانوادگی، پژوهش این مستند چقدر زمان برده است، چند سفر به ترکیه برای آشنایی با سوژه انجام شده است، چرا زمان فیلم بیشتر از 50 دقیقه نیست و سوالاتی از این دست.